چکیده

اردشیر بابکان مؤسس شاهنشاهی ساسانی، حکومت خود را بر مبنای تمرکز قدرت و وحدت دینی قرار داد. وی نخستین پادشاه ساسانی بود که دست به تقسیم اهالی به طبقات و درجه بندی مستخدمین ادارات زد و به نوعی می توان گفت مؤسس نظام شبه کاست ساسانی محسوب می شود. نظامی که در ابتدا موجب تداوم امپراتوری ساسانی بود و در پایان یکی از مهمترین دلایل سقوط ساسانی محسوب گشت. این پژوهش در صدد بررسی شرایط اجتماعی و طبقاتی عصر ساسانی می باشد و با چنین رویکردی به روش توصیفی و تحلیلی و بر پایه منابع کتابخانه‌ای به بررسی موضوع می‌پردازد.
این مقاله پس از مقدمه و درآمدی بر دوره ساسانی به جامعه ساسانی، طبقه‌ی روحانیون، طبقه سپاه و سپاهیان، طبقه‌ی دبیران و کاتبان و توده‌ی ملت و نقش هر یک در جامعه ساسانی می پردازد.